"Chámome Amelia Beceiro Fernández. Nacín un 23 de xullo do ano 1936 no lugar da Ponte da Pedra, en Vilachá, Monfero.
Meus pais foron moi traballadores e chamábanse Manuel e María. Meu pai era ferreiro. Facía case todo tipo de bisagras para portais, arreglaba as rodas dos carros; rodas de madeira recubertas dun aro de ferro que se iba gastando de moito usar; poñíalles outro aro novo. Facía tamén arados, fouciños e outras cousas.
Tamén tíñamos vacas e terras con millo, patacas...Eu axudaba a miña nai no que podía.
Cando chegou o tempo de ir para a escola, a miña nai preparábame, lavábame, vestíame e poñíame as zocas de madeira, que era o calzado que se utilizaba daquela. Íbamos moitos nenos xuntos.
Había un mestre para os nenos e outro para as nenas. Os mestres eran moi bos, pero as veces, daban cunha vara de madeira nas máns.
Cando salín da escola fun aprender a coser cunha rapaza que se chamaba Ramona. Íbamos coser polas casas, levando a máquina na cabeza con zocas polos camiños.
Despois aprendín a calcetar e tiven unha máquina de tricotar. Facía vestidos, faldas, xerseis...
Tamén tiña tempo para ir ás festas, eso sí, a pé, non había coches.
Casei e seguín consendo e calcetando. Tiven nenas aprendendo. Eu ensináballes.
Tiven dous fillos moi bos, un chámase Javier e outro Francisco. quéremne moito".
Amelia Beceiro Fernández
Alumna sénior UNED A Coruña
No hay comentarios:
Publicar un comentario