Los séniores y su especial celebración del día Internacional de la Mujer

El 11 de marzo los sénior de la UNED A Coruña se reunieron para celebrar el día Internacional de la Mujer. La jornada contenía distintos actos: la intervención de Felipe Senén, profesor de Historia, que proyectó su visión de la mujer del rural y su papel, una mesa de trabajo con el propósito de debatir sobre el tema y la actuación del coro formado por alumnos sénior.

El coro de los sénior durante su intervención

El profesor Felipe Senén

La mesa de trabajo compuesta por alumnas senior, profesor y coordinador

A propósito de la jornada, dos alumnas del proyecto Sénior nos ofrecen sendas reflexiones sobre el día Internacional de la Mujer.

Alumna: María Lourdes Pérez Freire

Aula: Paderne

María Lourdes Pérez

"O día da muller traballadora non ten que ser só o 8 de marzo, senón os 365 días do ano. Xa sabemos todos que, cando se lle dedica un día a algunha causa, é porque non está sendo tratada con xusticia.

A muller traballadora non é soamente aquela que desempeña a súa actividade fóra da súa casa; é tamén a que, desde primeiras horas da mañá, traballa sen descanso no seu fogar para sacar a súa familia adiante, e facendo malabarismos para que lle cadren as contas, e aos seus non lles falte o máis indispensable. Por enriba, a estas mulleres, chamadas “amas de casa”, ningunha institución lles recoñece oficialmente o seu traballo, nin cotizan á Seguridade Social, nin teñen dereito a unha pensión. Por esta situación, aos poderosos debíalles caer a cara de vergonza.

E se carecen do recoñecemento das institucións, moitas veces, desgraciadamente, tamén lles falta o apoio da súa familia, especialmente da súa parella. Expresións tan desafortunadas como: “E ti, que fas todo o día?” “Quen trae o pan á casa son eu”, están á orde do día.

Por outra banda, as poucas mulleres que consiguen un traballo fóra da súa casa teñen que desempeñar unha dobre xornada laboral, dentro e fóra do seu fogar. E sofren, ademais, outra descriminación, que, realizando a mesma actividade que os seus compañeiros varóns, reciben un salario inferior.

E xa non falemos de determinados empresarios, que se negan a contratar mulleres porque van estar embarazadas, van ter permiso de maternidade, van ter que faltar ao traballo por ter algún neno enfermo, etc. Sen recoñecer todos os beneficios que a maternidade e a crianza dos fillos aporta á sociedade.

E que dicir de todas as mulleres do terceiro mundo, que, moitas veces, elas soas sacan aos seus fillos adiante, en condicións infrahumanas, de falta de hixiene, de educación, de sanidade e de todos os recursos mínimos necesarios para ter unha vida digna. Ademais, os problemas de pobreza extrema que sofren moitos millóns de persoas no mundo, afectan, especialmente, ás mulleres.

Esta situación cambiaría se viviramos nun mundo máis xusto que, como non existe, é unha meta que temos que alcanzar entre todos e todas. Se o conseguiramos, xa non teriamos que celebrar máis o día da muller traballadora, pois os seus dereitos seríanlle recoñecidos todo o ano."

Alumna: Mercedes Cachaza Platas

Aula: Paderne

Mercedes Cachaza

"O día oito de marzo é o día Internacional da Muller, pero na Uned Sénior de Xestoso, este ano celebrámolo o día 11 por razóns de organización interna. Facémoilo cun encontro  de tódolas aulas da Uned Sénior na parroquia de Momán que pertence ó concello de Xermade na provincia de Lugo.

 

Alí, co noso Coordinador Luis Ángel Rodríguez Patiño e cos nosos benqueridos  profesores; todos xuntos, facemos unha serie de reflexións en torno á celebración que nos une. Eu como muller e como alumna da Uned Sénior de Xestoso na aula de Paderne, A Coruña, tamén quero face-la miña humilde aportación,  sobre algúns aspectos.

Homes e mulleres, mulleres e homes ...¿Non somos todos persoas? ¿Concíbese unha humanidade onde non haxa persoas de ámbolos dous sexos? ¿E un home máis importante que unha muller  ou unha  muller máis importante que un home? ¿Non somos todos enxendrados da mesma maneira? ¿Non nacemos todos do mesmo xeito? ¿Non temos todos unha nai e un pai?   

Eu nunca comprenderei por que a humanidade foi facendo discriminación de sexos ata chegar á situación actual. Tampouco comprendo por que ten que haber un día internacional da mulller e non un día internacional do home. ¿Non estamos ambos representados no día Internacional dos Dereitos Humanos?

Penso que nunha sociedade civilizada xa vai sendo hora de  que nos sintamos como dúas caras da mesma moeda.  

Unha moeda, non é moeda se non ten unha cara e unha cruz. Pois coa humanidade pasa o mesmo; todos somos persoas. E para os que nos chamamos cristiáns deberíamos pensar que viñemos a este mundo cun determinado sexo para cumprir unha determinada  misión igualmente importante, que desde sempre estivo na mente do Creador.

Pero unha cousa é pensar e outra actuar. Para pensar útilizámo-la lóxica, a capacidde de razoar; pero á hora de actuar … ¿Qué utilizamos? ¿Por qué se fai discriminación no mundo laboral dependendo do xénero da persoa traballadora? 

Hai traballos que son propiamente masculinos e outros propiamente femininos; pero tamén hai outros que se poden realizar independentemente do sexo ó cal se pertenza. Os trabalos nin masculinizan, nin feminizan; sencillamente dignifican á persoa que sabe realizalos correctamente con amor e responsabilidade.

¿Por qué se dan casos de ter un soldo diferente por un mesmo traballo según que o realice un home ou unha muller? ¿Ten algún sentido como non sexa discriminar? ¿Facemos un mundo máis feliz discriminando?

A min eso non me cabe na cabeza.  Non entendo por que se tivo que chegar a esta situación. Celebramos este día para reivindicar ¿Qué? ¿O traballo e tamén os traballos das mulleres, que son tan antigos como a historia da humanidade? ¿Qué terá que facer a muller para que se lle recoñezan?

Nestes tempos estamos asistindo a manifestacións que nos indican que algo non vai ben. A min dáme moita pena e a veces sinto vergonza allea que se teña que chegar a semellantes extremos.

Eu sei que é posible unha convivencia harmoniosa e saudable nas relacións entre persoas de diferente sexo. De feito eu sempre estiven rodeada de cabaleiros cos que me sentín e me sinto moi cómoda.

Nos matrimonios que trato tamén se dan unhas relacións moi humanas e síntome moi cómoda na súa compañía. Admiro os homes que saben como tratar ás mulleres e viceversa. Admiro ás persoas que saben portarse como persoas sexan do sexo que sexan. ¿Por que hai persoas que non saben comportarse?

Quero pensar que ninguén o fai por maldade, máis ben debe ser cousa de educación. A educación é fundamental para todo. O ideal é que a persoa sexa educada desde a máis tenra infancia para convivir sabendo o lugar que ten que ocupar en cada circunstancia da vida: como amiga, como compañeira, como parella, como xefa ou como subordinada.

Algún día chegará en que sexa así. Mentres tanto seguirmos celebrando este día para concienciar e sobre todo para dar exemplo ás xeracións que veñen detrás.  

Na Uned Sénior temos unha gran responsabilidade que cumprir, porque sómo-los maiores e estamos no punto de mira de todos cantos son máis novos que nós. Por eso temos a obriga de se-lo mellores. E ímolo intentar con tódalas nosas forzas porque a humanidade necesítanos urxentemente."