Visita a la Escuela Naval Militar de Marín

"O día 16 de decembro de 2014 a Uned Sénior de Xestoso, acompañada polo profesor Felipe Senén López, dirixiuse a Marín para visitar a Escola Naval Militar da citada vila pontevedresa. O día era plomizo pero permitía divisar todo aquelo que o profesor nos ía explicando para reforzar coñecementos adquiridos en visitas anteriores por aquela zona. Entre outros:que o Museo de Pontevedra é o do máis rico de toda Galicia ou que Montero Ríos velou por Galicia en Madrid e construíu un pazo en Lourizán decorado con cadros de Ovidio Murguía. Actualmente esta finca é propiedade da Universidade de Santiago.

Aprendimos tamén que os reis Juan Carlos I e Felipe VI cursaron estudios na Escola Naval Militar que íamos a visitar e que fixeron as prácticas no buque escola “Juan Sebastián Elcano”.

Hay bibliografía que fala da procedencia galega de Cristobo Colón, da aldea de Porto Santo onde ten una casa que visitamos noutra ocasión.

A illa de Tambo situada fronte á Escola Naval ten una extensión de máis de 241.000 metros cadrados e que a película “Botón de Ancla”, na que tamén interviña o “Dúo Dinámico”, se rodou por alí. (Unha parte do alumnado lembrábaa). Soubemos que o Colexio Sagrado Corazón (Placeres) era un colexio feminino de élite e a relación deste con José Luis Martín Vigil e o seu libro: “Y la vida me sale al encuentro”.A Martín Vigil tamén o coñecíamos algúns dos alí presentes.

Entrando en Marín observamos como a Casa do Concello luce o escudo de Oseira porque Marín dependía de Oseira. A escultura de mariñeiros entrelazados por una rede, obra de Manuel Torres, pintor e escultor natural de Marín. Vimos tamén o complexo residencial anexo á Escola Naval Militar á man dereita, fronte á illa de Tambo, onde noutrora houbo un pequeno mosteiro destruido polo pirata Drake e onde se facían maniobras militares ata non fai moito.

Un pouco máis adiante estaban de veciñas una igrexa católica e unha evanxelista que poñía o seguinte encima da porta de entrada: “Yo soy el camino de la verdad y la vida. Nadie viene al padre si no es por mi”

Un paisaxe cun microclima especial onde medraban limoeiros, laranxeiras e outros vexetais propios dun clima mediterráneo.

Xantamos fronte a una pequena illa na que houbo una ermida adicada a San Crimenso que fixeran no século XIV os que foran a Sevilla.

Ás catro tiñamos a visita concertada na Escola Naval Militar de Marín onde nos recibiron; o Teniente de Navío: D. Antonio Barro, quen nos acompañou e nos guiou con moita cortesía polas distintas dependencias, e a Profesora da Escola Naval e da UNED Sénior de Pontevedra: Dona María José Manzanares, quen nos explicou maxistralmente a historia e a arquitectura do complexo, que cronoloxicamente, seguiría varios pasos:

A cousa comezou co Arcebispo Xelmírez,na Idade Media , co gallo de defenderse das invasións árabes, facéndose un baluarte defensivo. Xa no século XVII coa chegada dos Borbóns, en tempos de Fernando VII constriuse un estaleiro. En 1916 co Plan Mirandoa creáronse destacamentos militares en Marín, Vilagarcía e Vigo.En 1920 aparecen problemas de finaciación para os estaleiros da Armada, pero Jaime Janer, traslada a escola de Tiro de Santa Pola a Marín, falecendo catro anos máis tarde.

Xa en 1937, foi o xeneral Franco, a través de Salvador Moreno, por aquel entón Ministro de Mariña, cando se creou a Escola Naval Militar de Marín.

En 1938 o arquitecto Antonio Cominges Tapias, comezou cos planos, pero foi interrompido polo Teniente de Enxeñeiros Fernández Sau e polo Capital da Armada, o catalán: Jaime Santomá que faleceu en accidente supervisando una obra ; e foi nese momento cando retomou a obra o arquitecto Antonio Cominges.

Xa no interior do Patio de Armas puidemos observar as aulas que daban ó citado patio onde se encontra unh estatua de Asorey adicada a D. Álvaro Bazán, Marqués de Santa Cruz, mariño de Felipe II.

Na parte posterior da escultura pódense ler uns versos de Lope de Vega que refiren as fazañas históricas da época, unha auténtica cruzada relixiosa en defensa do Catolicismo:

EL FIERO TURCO EN LEPANTO

EN LA TERCERA, EL FRANCÉS

Y EN TODO EL MAR EL INGLÉS

TUVIERON DE VERME ESPANTO.

REY SERVIDO Y PATRIA HONRADA

DIRÁN MEJOR QUIEN HE SIDO

POR LA CRUZ DE MI APELLIDO

Y POR LA CRUZ DE MI ESPADA.

Detrás do monumento a Don Álvaro de Bazán, na fachada do edificio posterior podían lerse: “HONOR, VALOR, DISCIPLINA, LEALTAD” que deben se-las virtudes da vida militar.

Saímos do patio de Armas para admirar a fachada principal que dá á Porta Principal onde se atopa a Torre do Reloxio. A Profesora Dona María José Manzanares deunos as explicacións oportunas e a súa relación co Obradoiro.

A continucación dirixímonos cara ó comedor dos garda mariñas que tiña as mesas postas para cea. Unha pulcritude impoluta e unhas sillas de respaldo redondo daban idea de onde nos atopábamos. Pero o máis significativo eran os percheiros da entrada ubicados nun recinto de paredes recubertas con mármore italiano que Musolini lle regalara ó xeneral Franco.

Un pouco máis arriba atopámonos cunha Virxe do Carme, patrona da mariña esculpida por Asorey, dentro dunha venera que mostraba a nai e o fillo con coroas nas que estaban esculpidos sendos escudos de España. O Neno mostraba os brazos en cruz en relación á crucifixión que lle esperaba e das súas mans penduraban dous escapularios do Carme.

Por último despedímonos da amable Profesora que tivo que ausentarse e acompañados polo Teniente de Navío Don Antonio Barro, visitamos o Plano Histórico de Enseñanza, que viña a ser como un pequeno Museo cargado de historia.

E diante da porta agardábanos o remolcador María Pita. E no porto, estas embarcacións:

Nesta escola hai neste momento 420 alumnos dos cales 10 son rapazas que corresponden a unha ou dúas por cada promoción. Preguntado o Teniente polo máis emocionante da súa profesión dixo: -“Navegar a vela”, -“Navegar de noche” e “Compañerismo”. Este garda mariña sentíase como na casa porque é fillo e neto de marinos. Tamén se lle preguntou pola impresión que lle causaba o xénero feminino na Armada e dixo que neste aspecto a Armada era do máis aberto do mundo mundial. E para rematar una terceira apregunta: -¿Qué estudios se precisan para acceder a esta escola?-Bacharelato, unha selectividade alta e una gran preparación física.

Como caía a tarde, demos a visita por rematada despois de despedirnos con moita gratitude do Teniente que nos acompañou ata o mesmo auboús que nos levaría de retorno ó lugar de partida .

Foi una experiencia ben interesante".

MERCEDES  CACHAZA  PLATAS

Alumna da Uned Sénior A Coruña

Aula de Paderne