Los séniores de la UNED-A Coruña

jueves, 17 de diciembre de 2015

"Mantener mi tiempo libre ocupado con otros compañeros, acudir a las clases, cantar, reirme, aprender Historia, Medicina..."



"CÓMO ME GUSTARÍA ENVEJECER"




 

"A mí me gustaría envejecer poco a poco, sin darme cuenta de que me estoy haciendo vieja. Me gustaría seguir conservando mi cabeza lúcida. Poder moverme por mi cuenta, y sobre todo, rodeada de mis seres queridos. Por desgracia no puedo contar con la única hija que tengo. Tengo sobrinos y pienso que "no me dejarían tirada" en una residencia o en un asilo. No me gustaría.

Cuando ya no pueda, me gustaría permanecer en mi casa, acompañada de mis seres queridos, rodeada de cariño, seguir organizando reuniones, comidas..Rodeada de mis "animalitos".

Pido a Dios, si puede ser, que me evite el dolor y que no me falle la memoria.

Tengo una medio hermana con la que hasta ahora, he podido contar. Soy viuda desde hace seis año y ha sido ella quien me animó a matricularme en la UNED Sénior de A Coruña, y mantener mi tiempo libre ocupado con otros compañeros, acudir a las clases, cantar, reirme, aprender Historia, Medicina...

Es cierto que tengo momentos de tristeza y soledad, que espero ir superando cada día".


María José Martiño
UNED Sénior A Coruña
Paderne 



 

miércoles, 16 de diciembre de 2015

Alumnos de clase de Música de Paderne se suman al espíritu navideño




"Hoxe, día 16 de decembro, mércores, os alumnos e alumnas da asignatura de Música da UNED Sénior A Coruña, non tiveron a clase en Paderne, como sempre. Non. 
É tempo de Nadal, e de solidariedade; polo tanto, de compartir cos demais o noso tempo, os nosos bens materiais e tamén, como non, a nosa arte. E que mellor forma de arte que a música popular e as panxoliñas de Nadal?

Pois, poñendo en práctica o aprendido, e levando a súa música fóra da aula, alá foron, á Residencia de Anciáns Irmáns García Naveira, de Betanzos, ao “Coto”, como se a coñece popularmente. A alegrarlles a vida a esas persoas que, por causas familiares ou sociais, se atopan soas, sen unha man amiga que as acariñe, excepto as coidadoras, que seguro o fan a diario.
Clase de Música-Alumnos de la UNED Sénior A Coruña


Esta Residencia é rexentada pola orde das “Hermanitas dos anciáns desamparados”, que foi fundada en 1.873, en Barbastro, Huesca, pola relixiosa Teresa Jornet e Ibars, quen naceu en Lleida, no 1.843, no seo dunha familia relixiosa, e faleceu en Valencia no 1.897. Foi beatificada polo Papa Pío XII, e canonizada por Pablo VI. A súa onomástica celébrase o 26 de agosto. Á súa morte, deixou 103 residencias fundadas, entre España e América. Hoxe, hai máis de duascentas por todo o mundo.

A finalidade desta Orde foi o coidado dos anciáns desamparados, como o seu nome indica. Unha obra social importantísima, máis aínda cando foi fundada, en pleno século XIX, cando non existía protección de ningún tipo, e a pobreza da maioría da poboación era extrema. Pretendían “coidar o corpo, para salvar a alma”. 
Hoxe, é unha residencia moi solicitada, por todo o mundo. E non sabemos cales son os criterios de admisión. Oxalá, se siga mantendo o principio de “ancián desamparado”, pois, desgraciadamente, tamén agora existen anciáns en situación de desamparo, tanto económico como familiar. E as residencias públicas están a anos luz de cubrir as necesidades da poboación que as solicita, como, en xustiza, debería de ser.

Foi unha xornada moi entrañable, para as persoas do grupo da UNED Sénior A Coruña, e tamén para as da Residencia, pois, algúns coñecíanse persoalmente. Non sei quen amosaría máis cara de satisfacción, se os músicos ou as persoas que os escoitaban. 
Escoitaban, sorrían, aplaudían, cantaruxaban... Participaron activamente, mesmo algúns sentados nunha cadeira de rodas. E o colmo do disfrute mutuo foi cando algunhas persoas do grupo os sacaron a bailar. A alegría, o sorriso, algunha bágoa perdida... Que fermoso é compartir os bos momentos, sobre todo, con quen máis os necesita!

Moitísimas gracias ás persoas que dirixen esta Residencia, tamén ás traballadoras que cada día fan o imposible para que as persoas que alí viven sexan felices, creando un ambiente de cariño e familiar. E gracias especiais para os anciáns e anciás, por escoitar a este grupo da UNED Sénior A Coruña con tanto cariño e agarimo. E tamén por todo o que deixan traballado nesta vida polo ben da súa familia e da sociedade en xeral".



Mª Lourdes Pérez Freire
UNED Sénior A Coruña
Xestoso, Paderne



viernes, 11 de diciembre de 2015

Los séniores de Lousame continúan el aprendizaje en torno a la recuperación del monte






Carme Freire, María Rivas Couceiro y María Yolanda Buceta, de la Asociación Maisdetres, fueron las responsables de impartir las clases teórico-prácticas en torno a la recuperación del monte que desde Lousame, siguen los alumnos séniores de la UNED A Coruña.

Las últimas sesiones abordaron la temática del castaño y su fruto, la castaña. 
En una improvisada aula-cocina aprendieron a optimizar este recurso natural autóctono, y maximizar sus opciones en el terreno culinario.

 

Alumnos séniores en una sesión práctica



Durante la sesión de aula-cocina

Alumnos durante la sesión práctica





miércoles, 9 de diciembre de 2015

"Es uno viejo cuando pierde la ilusión y vive de recuerdos, y yo, la ilusión la tengo intacta". Carmen Taboada Sánchez, alumna sénior UNED A Coruña



"Por todo el mundo pasan los años, y la vejez, llega a todos inevitablemente.
A pesar de ello- como en todo- las formas son lo que importan, y de ellas es de lo que quiero hablar en esta reflexión escrita: cómo me gustaría envejecer.

Físicamente resulta imposible que los años no hagan mella en uno mismo, pero eso no es lo que más preocupa. Sí es cierto que para mí sería una mala noticia tener que ser una carga para los míos, que tengan que estar pendientes de mí y yo depender de ellos; es decir, no ser válida para vivir de forma autónoma mi día a día.

Sin embargo, el aspecto psíquico me inquieta más. A mí lo que realmente me gustaría es que se mantuviera intacta mi cabeza, mi memoria, mi capacidad de recordar. Poder acordarme de las cosas que he vivido y seguir generando vivencias y buenos recuerdos. Sería, sin duda, una de las mejores situaciones que se podrían dar con el paso de los días.

Además de todo esto, envejecer no es sólo un deterioro de la persona.

Envejecer es tambien darse cuenta del paso de los años, y no sólo de uno mismo, sino también en aquellos que nos rodean. Este paso del tiempo me entusiasma especialmente en el caso de mis nietos. Los quiero ver crecer a todos, desde la más pequeña a la más mayor, viviendo cómo se hacen mayores y van quemando etapas en su vida, sus primeras comuniones, sus avances en los estudios, sus bodas... Estar yo presente y siendo partícipe en cada una de esas etapas, hasta que los años me lo permitan.

Lo mencionado anteriormente es muy importante, pero no por ser escrito antes lo es más en lo que queda por decir. 
Mis nietos son especiales en mi vida, sin duda, pero no son los únicos. Mi familia también son mis hijos y sus parejas; mi familia es mi marido, con el cual he tenido la suerte de compartir la mayoría de mis años; y, aunque legalmente no sea así, mi familia también son mis amigos, con los que comparto alegrías, emociones, y que están cuando se les necesita.
Es por ello por lo que me gustaría estar el resto de mis días con todos ellos. Reuniéndonos los fines de semana, días de fiesta, días de diario o en ocasiones especiales. Es decir, rodeada de los míos.

Tampoco me quiero olvidar de la gran cantidad de cosas que puedo hacer a mis años y que no pude hacer antes: actividades de la UNED, hobbies como la música o la cocina, aprender a utilizar herramientas vinculadas a las nuevas tecnologías...

En definitiva, es uno viejo cuando pierde la ilusión y vive de recuerdos, y yo, la ilusión la tengo intacta".

Carmen Taboada Sánchez
Paderne
UNED Sénior A Coruña



Nuestros séniores en clase de informática




Marta Carballeira, es profesora de la asignatura de Informática dentro del Programa Sénior en la UNED A Coruña. 

Marta, en este vídeo, desvela las motivaciones e inquietudes de los alumnos más veteranos frente a un ordenador. Es cierto que dispone de un guión de trabajo, no obstante nuestros séniores demandan información útil. Buscan obtener recursos que le faciliten el día a día, economía de tiempo, acercarles a una mayor socialización con las redes sociales, o gestionar de manera eficaz procedimientos administrativos. 

Solicitar cita en un médico, revisión de un automóvil, hablar a través de Skype con un hijo que vive a kilómetros de distancia, buscar recetas de cocina, manejo del correo electrónico, acceso a la prensa digital, comprar con internet con garantías o manejarse con las distintas Administraciones Públicas con solvencia, son algunas de las demandas más recurrentes.











El director del Centro Asociado UNED A Coruña, Germán Carro, habla del Programa Sénior



Germán Carro, director del Centro Asociado UNED A Coruña, habla sobre el Programa Sénior. 

Llevar la Universidad a la zona rural y compartir la experiencia adquirida a lo largo de la vida de nuestros mayores, dos pilares fundamentales de este Programa, ya consolidado.



lunes, 7 de diciembre de 2015

Desde Lousame, alumnos de la UNED Sénior y la Asociación Maisdetres, proponen una nueva actividad para trabajar en la recuperación del monte


"Compartindo experiencias". Castro de Baroña: futuro despois dun Castro.


Día: 19 de decembro de 2015.
Hora: 10:30 horas.
Lugar: Porto do Son. 


Programa:
  • Pola mañán, visitaremos a Comunidade de Montes de Baroña, unha experiencia de xestión comunal dun monte no que fan múltiples aproveitamentos dos seus recursos (madeiras, gando diverso, leñas...) e nos que xestionan maquinaria en común para a veciñanza. 
  • Explicarannos tamén as labores educativas, culturais, recreativas, medioambientais... que desenvolven como veciñanza dunha parroquia. 
  • Serán algúns dos veciños e veciñas os que compartan con nós as súas experiencias e os seus saberes.
  • Tamén pola mañan iremos, dentro do mesmo monte, a ver a iniciativa dunha familia de procedencia austro-colombiana que alugaron 200 Ha. deste monte veciñal nas que producen en ecolóxico carne de polo, porco, vacun e ovino, transfromando parte dela en salchichas, chourizos, salchichóns, afumados...e outra parte venden en fresco ou ofrecen na súa pequena tenda- restaurante de fin de semán (no propio monte situada). 








Imparte:


Mª do Carme Freire Cruces, comuneira e propietaria de monte, labrega, enxeñeira agrícola e estudos de enxeñería forestal.


Máis información:


  • Correo electrónico para matriculacións: maisdetres@yahoo.com
  • Teléfonos Asociación Maisdetres: 678 41 84 69 / 981 10 42 48
  • Secretaría A Coruña: 981 14 50 51




 


viernes, 4 de diciembre de 2015

martes, 1 de diciembre de 2015

Crónica da primeira xornada do curso "Recuperando o monte", en Toxosoutos, Lousame.




CURSO UNED SÉNIOR, “RECUPERANDO O MONTE” 

TOXOSOUOTOS – LOUSAME - UNED SÉNIOR A CORUÑA

CRÓNICA DA PRIMEIRA XORNADA. "CASTAÑAS E CASTIÑEIROS. TODA UNHA RIQUEZA"




"No curso que se está a celebrar na aula de Toxosoutos da UNED Sénior A Coruña, naceu esta idea de ir atopándonos cada pouco para, arredor de diversos temas ir coñecéndonos persoas que compartimos inquedanzas, ilusións, propostas, problemas, apostas, futuro, vidas... e recuperar o encontro, a construción colectiva, o coñecemento compartido, a experiencia como coñecemento…




Nesta primeira etapa propuxémonos lanzar unha serie de encontros arredor da riqueza do monte, como espazo multiproductivo de futuro e tamén como espazo multifuncional.

Iremos desenvolvendo quedadas en semanas sucesivas. Esperamos que nos sirvan para facernos conscientes e copartícipes da riqueza tamén de experiencias que se está acumulando no noso país por parte de persoas sinxelas que apostan pola utopía de recuperar os montes, para algo mais alá dos lumes ou da entrega a empresas que nos veñan a salvar deles
Iniciamos esta andadura o día 7 de novembro, no que compartimos duas experiencias:
A de Ramiro, que tén un viveiro, O Pomariño, no concello de A Capela, no que leva anos traballando para recuperar variedades de froiteiras do noso país, entre outras de castiñeiros.
Contounos das variedades de castañas mais ricas e ancestrais, dos nomes, das terras ónde se dan mellor, dos coidados, dos enxertos, dos problemas sanitarios dos soutos, das posibilidades que os castiñeiros e a súa froita non poden brindar nesa riqueza inmensa que sempre os montes supoñen.



A de Inés, Suso, Ramón e a súa familia, que hai uns cantos anos que decidiron facer algo nos seus montes, en Melide.
Plantaron unha toxeira con castiñeiros e tamén micorrizaron nesa parcela cogumelos, Boletus edulis.
Pasaron anos e a toxeira é un souto no que compartiron con nós a experiencia, as técnicas, os traballos, as alegrías e as atencións que lle prestan, ademáis dos ricos froitos.


E por último tamén queremos reseñar a experiencia de compartir o xantar cos productos e alimentos que cadaquén trouxo mentras nos confesábamos “de quen viñamos sendo”.